Diploma uitreiking!
Sterren kijken met de kindjes!
Woensdag 1 mei:
 |
Deze morgen belde we naar de master van de Antonio Cristina
school om te vragen of de bankjes al klaar waren. We hadden geluk want alle 30
banken waren klaar. Hij zorgde voor vervoer en wij hielpen mee om ze goed in de
school te krijgen. De bankjes zijn echt heel mooi! We kochten ook nog een
plastiek tafel kleed om over de tafels te doen, zodat ze terug proper zijn.
We wilden na onze trip naar school onze valies maken, maar
er was geen elektriciteit! Dat was wel een tegen slag want in het donker kunnen
we inpakken. We probeerden op internet te gaan maar er was geen internet,
GamMol heeft blijkbaar de rekening niet betaald dus zitten we zonder internet…
Na ons afscheid op de school vertrokken we richting
Serrekunda, daar bezochten we Hauwa en
Adama de kleine tweeling. Ze kregen elk een mooie rugzak van Buma.
Ondertussen waren Hanne, Jasmien en Naomi ook naar Serrekunda gekomen. We
nodigden de tweeling en de mama uit voor ons kampvuur dat dinsdagavond
plaatsvindt. Hopelijk komen ze! Na ons kort bezoekje gingen we verder in 2
groepen, de ene groep ging naar het postkantoor en de andere groep ging naar
Senegambia om onze vlucht te bevestigen. Jill, Lotte, Tessie en Lize vonden
geen enkele brief meer in de PoBox…jammer! Naomie, Hanne en Jasmien konden onze
vlucht goed bevestigen we zitten met 7 bij elkaar. We komen zaterdag 4 mei aan
in Brussel om 5.40u aan! 
Tegen de avond vertrokken Lotte, Jill, Tessie en Lize met
zijn viertjes voor de laatste keer naar Abuko. We gingen voor de laatste keer
ons gastgezin bezoeken. We kregen een lift in een laadbak van een truck. Dit
was een toffe ervaring. Aangekomen in Abuko konden we Fatouma onze gastvrouw
nergens vinden. Ze dacht dat we al veel vroeger gingen komen. Daar zaten we dan
te wachten en natuurlijk hadden we ook een enorme honger. Haar man belde haar
en na een tijdje was ze er. Ze vertelden dat ze heel de voormiddag voor ons had
zitten koken, maar dat ze niemand van ons had gezien. Weer een typisch
Gambiaanse situatie. Tja dan aten we onze rijst maar koud op… Nadien kropen we met 4 in 1 bed om onze
laatste nacht bij Fatouma door te brengen. Eerst spoten we ons nog eens goed in
met muggenmelk want we wilden natuurlijk niet dat er iemand van ons weer vol
met muggenbeten zou staan. Jill had hier het meeste schrik voor omdat ze hier
geen goede ervaringen mee heeft bij het gastgezin. We keken nog een film en
gingen slapen. 
We stonden deze morgen op tijd op want we wisten dat ons een
zware taak te wachten stond. Na het ontbijt begonnen we met het uitdelen van de
rugzakjes. Eerst waren de kindjes van de buurt aan de beurt. Telkens we een
kindje zagen gingen we naar buiten met zijn rugzakje. Na een paar minuten stond
heel ons terras vol met kindjes en mensen die iets wilden krijgen. 
Natuurlijk hadden
we alleen maar rugzakjes voor de kindjes die we kenden. We moesten dus veel
mensen teleurstellen. Dit was niet zo’n prettige ervaring voor ons. De mensen
werden heel hebberig en we moesten goed uitkijken dat er niemand naar binnen
kwam of iets uit onze handen trok. Het was een zeer drukke bedoeling aan ons
huisje. Natuurlijk was dit ook een zeer mooi moment want we hebben de kindjes
echt gelukkig kunnen maken. Nadat alle kindjes hun rugzakje hadden gingen we
even terug naar binnen om te bekomen van de drukte, maar nog altijd zat deze
taak er niet op. Alle dozen voor de “compounds” moesten ook nog uitgedeeld
worden. We vertrokken richting de eerste compound en meteen hing er een hele
stoet mensen achter ons. De mensen volgden ons heel de tijd tot alle dozen
verdeeld waren. Na een tijdje waren we dit wel beu en waren we dus blij dat dit
achter de rug was.
Deze morgen vertrokken we voor onze laatste stagedag naar
ons schooltje in Sanyang. We vertrokken met een volle kruiwagen vol met
rugzakjes en spulletjes voor de school. 
Groetjes Lotte en Jill 
