Slechte nacht en dag

Toen we gisteren avond gingen slapen geraakte Jill onmiddellijk in slaap, maar dit duurde niet lang. De jeuk was er heel de tijd en ze werd wakker. Ze besloot dan maar op de zetel in de living te gaan liggen, maar ook hier kon ze niet slapen. Ze zocht troost in een stukje brood met choco, maar dit was ook geen succes. Toen ze er één hap van had genomen zag ze dat het brood vol met mieren zat. Ook op het keukenaanrecht liepen duizenden mieren. Toen heeft ze Lotte wakker gemaakt. Samen hebben ze de mieren weggedaan en alle potten choco, confituur,… in zipzakjes gestopt. Zodat de mieren hier niet in kunnen kruipen. Lotte is terug gaan slapen en Jill heeft zich terug op de zetel gelegd. De jeuk was er nog steeds.  Na een tijdje is dan toch maar terug in bed gekropen.
Deze morgen kwam er een dokter langs  en die vond dat Jill antibiotica moest innemen. We vonden dit niet nodig en hebben nog een tijdje gewacht om iets aan de jeuk te doen. We hebben dan maar wat gewerkt aan ons eerste thema dat we in de klas willen uitwerken. Het thema is “Het lichaam” dus maakte we al prenten met alle lichaamsdelen op.
Nadien kwam Willy langs. Dit is de leerkracht van de verpleegsters die hier ook verblijven. Hij heeft de beten van Jill bekeken en heeft ons naar de  apotheker gestuurd. Ook gaf hij ons de tip om onze kamers vol te spuiten met een anti-insecten middel, want hij vermoed dat de beestjes die Jill gebeten hebben in onze matras zitten. We zijn dan langs de apotheker  en de winkel gegaan om alles te halen. Nadien hebben we onze kamer volgespoten met dit middel. Het pakte wel op onze adem. Hopelijk kunnen de beestjes hier niet tegen en gaan ze dan ook weg uit onze kamer.
Jill is gestart met het nemen van haar medicijnen. Hopelijk is ze snel beter. We weten nog niet of we morgen kunnen observeren.  Dit hangt af of Jill beter kan slapen en of de jeuk minder is.

Daag,

Jill en Lotte

Dagje werken voor school

Omdat we vandaag niet naar school moesten besloten we om uit te slapen. Maar om 07.30u was Lotte al wakker. Jill sliep wat langer. Maar toen ze opstond had ze verschrikkelijk veel jeuk. Heel haar lichaam staat vol met kleine rode beten. We dachten dat het wel zou weggaan als we er wat zalf aan deden. Jill nam ook nog twee pilletjes tegen de allergie, maar helaas hielp niets. De beten bleven jeuken. Uiteindelijk zijn we dan maar begonnen aan ons afstudeerproject. We werkte hier heel de dag aan, want deze avond moeten we een eerste versie doorsturen naar onze promotor. Hopelijk werkt het internet een beetje mee. 

Lotte haar kleedje en Jill haar broek zijn gemaakt. De foto’s volgen nog als we de kleren hebben uitgewassen.  Maar het resultaat mag er al zijn, want het is echt wel mooi! 

Deze avond zijn we nog een paar toertjes gaan lopen rond het voetbalveld. Met dit warme weer en het vele zand gaat het toch niet zo vlot als in België. Maar we moeten onze conditie toch ook in orde houden. 

Jill haar jeuk nam steeds toe en we besloten om Yusupha te bellen. Hij kwam onmiddellijk naar ons huisje om ons te helpen. Toen hij Jill zag zei hij meteen dat Jill morgen niet naar school kan gaan. Lotte mag ook thuisblijven om Jill bij te staan. Morgen gaan we langs de dokter en hopelijk kan hij Jill verder helpen. 

Nu gaan we nog een lekker zelfgemaakt puddinkje eten. Hopelijk kan Jill deze nacht een beetje slapen. 

Groetjes,


Lotte en Jill

winkelen & strand

Bericht getypt op 24/02/2013

Hoi allemaal,

Jasmien, Hanne en Jill zijn gisteren avond nog naar een ‘fuifje’ in de straat geweest. Een typisch Afrikaans feestje. En dansen dat die Afrikanen kunnen amai! Daar kunnen wij nog wel wat van leren. We zagen daar een echte slang, enja Jill had toch wel schrik!

Na het ontbijt vertrokken Jill, Lotte en Jasmien naar de supermarkt in Brikama. De andere 4 meisjes bleven in het huis om te poetsen.

Tegen de middag waren we terug en konden we middageten. Lekkere aardappelsla met groentjes. Ik en Lotte maakten ons klaar om aan het eindwerk te werken tot we plots te horen kregen dat we maandag niet moeten gaan observeren omdat de school gesloten is wegen de independanceday van zaterdag. De kinderen zijn daar nog te moe van zeiden ze. Dus dat was goed nieuws, we sloten onze boeken en trokken onze bikini aan om naar het strand te trekken.

We gingen net vertrekken of Omar stond voor de deur, hij riep Lotte naar buiten en gaf haar een zakje. Hij zei: “It’s for you and Abie”… jaja weer pompelmoezen! We hebben al een collectie van 16 stuks. Lekker, en nu moeten we geen fruit meer gaan kopen.

We wandelden naar het strand, en daarna deed het rusten ons goed. Even weg van de drukte rond het huis. Het voelde aan als vakantie, zalig!

We aten als avond eten pizzabaguette met ananas… Lotte deed er te veel peper op en het was best pikkant! Maar het was lekker mmmmh.

Morgen gaan we goed voor het eindwerk werken en vanaf dinsdag gaan we in de tweede school observeren.

Liefs Jill & Lotte

Independaceday!

Bericht getypt op zaterdag 23/02/2013 wegens gebrek aan internet komt het verslag een dagje later op de blog.

Vandaag gingen we uitslapen, maar waren we om 8u al uit ons bed. We aten cornflakes (zoals elke morgen eigenlijk) en werkten dan aan ons eindwerk. Morgen is de deadline en moeten we ons theoretisch kader doormailen naar onze promotor.

Toen Jill naar de kamer ging om haar gsm te halen die onder haar kussen lag zag ze plots een MEGAGROTE spin!!!! Jill was slim en riep (na een gekres) meteen Lotte, Lotte deed een poging om ze te vangen maar ze was te snel, met andere woorden de spin zit nog steeds in onze kamer!!!

Tegen 11u gingen we naar het voetbalveld van Sanyang. (zo’n 5min stappen van het huisje) want het is Independenceday. Dit is een nationale feestdag in Gambia. De dag dat ze onafhankelijk zijn geworden. De Gambianen vieren dit feest heel erg, dus vonden wij het wel de moeite om eens even te gaan kijken wat er te zien was.

Alle scholen, zo’n 54, namen deel aan de Independenceday. Zowel kleuter, lager als de hogere scholen waren piekfijn in uniform aanwezig. Ze marcheerde op een rijtje achterelkaar. Knap om te zien! Lotte werd door een van de organisatoren aangesproken omdat zij haar grote camera bij had. Lotte moest fotograaf van dienst zijn. Ze mocht zelfs bij de ‘Important people’ komen.

We aten voor de eerste keer (in 2 weken) gekookte patatjes dat smaakte ons enorm! Na het avond eten gingen we nog naar de sport activiteiten kijken. Dit was leuk om te zien, kinderen die de aflossing liepen en 100m sprinten. Omar (de jongen die werkt voor GamMol naast ons huis) was ook aanwezig hij bleef heel de tijd bij ons en het was een spraakwaterval. Toen we terug aan het huisje waren riep Omar Jill plots naar binnen, Jill ging naar binnen en kreeg een cadeautje van Omar. Jaja 3 grote pompelmoezen! Jill wist niet goed wat te zeggen maar nam de pompelmoezen maar beleefd aan.

Warme groetjes xx

Derde en laatste nacht en observatiedag in Abuko

Voor onze laatste nacht probeerde we eens onder een muskietennet te slapen. Maar die nacht was niet zo geslaagd. Jill sliep helemaal niet goed en om vier uur was ze al wakker.  Jill zag toen dat het muskietennet was losgekomen  en ons bed vol met kleine beestjes zat. Het leken wel teken en er hing er al één aan Jill haar arm.  Daarna probeerde ze om nog een beetje verder te slapen tot de wekker ging.  Toen Lotte wou opstaan zei Jill opeens dat het nog geen tijd was.  Blijkbaar hadden we onze wekker gezet op de gsm met het Belgische uur. Goed nieuws? Konden we nog een uur langer blijven liggen tussen de kriebelbeestjes.

Na onze mindere nacht zijn we begonnen aan de laatste dag observatie in de GamMol school. Vrijdag is de dag dat er herhaald wordt op school. En ja hoor heel de dag deden de kinderen hetzelfde als de dagen ervoor. We dachten dat de school gedaan was om 10.30 omdat er op de planning “close” stond. Wat bleek na pauze bleven de kinderen nog langer in de klas zitten, ze zongen dan maar wat liedjes die ze het uur ervoor ook hadden gezongen. Om 11.30 ging de bel en konden de kinderen naar huis vertrekken. We vroegen nadien aan Yussupha wanneer de school eigenlijk gedaan is op vrijdag. Hij wist hier zelf geen antwoord op te geven. De leerkrachten stoppen op vrijdag wanneer ze dit zelf willen. Doordat we dit niet wisten hebben we heel de tijd zonder eten gezeten. Toen we terug waren in het gastgezin aankwamen bleek daar ook geen eten te zijn. We zijn dan maar een tapalapa gaan kopen met choco.

We werkte nog oven verder aan ons eindwerk en nadien vertrokken we met de bustaxi terug naar Sanyang. Twee uur zijn we onder weg geweest. Het was een warme rit, maar we hebben wat verfrissing gevonden…  Een ijsje met mango smaak in een zakje. Iets typisch van hier, maar best wel lekker. In ons huisje genoten we van een lange frisse douche, het was al van maandag geleden dus het was wel eens nodig.

Morgen is het feest in het dorp. Ze vieren independensday. Alle kleuterscholen komen samen en vieren feest. We zijn benieuwd wat we te zien gaan krijgen.

Groetjes Jill & Lotte

Tweede nacht en observatiedag in Abuko

Bericht getypt op 21/02/2013

Wegens geen internet op donderdag 21 februari komt dit bericht een dagje later op de blog. 

Onze lieve gastvrouw Fatouma zorgt erg goed voor ons ze heeft er voor gezorgd dat de  hond niet meer aan ons raam slaapt ‘s nachts zodat we minder last zouden hebben van zijn geblaf. En inderdaad het hielp want we hebben al veel beter geslapen!

Deze morgen kregen we weer een soort stokbrood met boter. Na ons ontbijt gingen we naar school.

In Jill haar klas werken ze rond het thema fruit en moesten de kleuters geblinddoekt het juiste fruitje raden. Het moeilijke was echter dat ze geen echt fruit mochten voelen maar dat de leerkracht fruit had getekend op karton, daarna uitgesneden en zo moesten de kleuters voelen welk fruit ze in handen hadden. Ik kon amper het verschil voelen tussen een limoen, een mango en een papaya ik moet jullie dus niet vertellen hoe moeilijk dat dan was voor de 3 jarige kleuters. Een memory met 10 kaartjes lukt niet. Wat ze wel kunnen is de maanden van het jaar op een rijtje na papegaaien, ook kunnen mijn 3 jarige kleuters al letters lezen. ‘S, A, N, T, P, E kunnen ze lezen en uitspreken met de juiste klanken. Het onderwijs hier en in België kan je nauwelijks vergelijken.

Bij Lotte in de klas worden kindjes die niet luisteren gestraft door de ze vooraan op hun knieën te laten zitten met hun handen in de lucht. Het thema in de klas kleuren, ze hebben al 2 dagen achter elkaar de kleur van hun schoenen en sokken vooraan moeten komen vertellen. Lotte vindt het zelf ontzettend saai om er naar te luisteren omdat het heel lang duurt.

Na de observatie kwamen we in de kamer, we roken al vis van op een afstand… We deden het potje open enja er lag dus een vis in met staart enal! Echt smakelijk zag het er niet uit. De geur was ook niet zo aangenaam maar we hebben er van gegeten, samen met de droge witte rijst.

We zijn nog even gaan wandelen in de buurt hier, en iedereen roept ‘TOEBAP’ naar ons, dit wil zeggen blanke of witte… in het begin was het grappig maar nu kunnen we het al niet meer horen!

We brachten een bezoek aan de leerkracht van de GamMol school van level 4, hij heeft ons 8 appelsienen gegeven! En hij schilde ze zelfs voor ons. We denken dat hij wel een boontje heeft voor een van ons 2 want hij stond hier daarnet nog aan de deur om te vragen of hij ons kon helpen met iets... we zullen dus moeten oppassen.

Vandaag hebben we nog aan ons eindwerk gewerkt tot dat de elektriciteit uitviel waardoor we geen licht meer hadden. Nadien hingen we ons muskietennet op want Jill staat vol muggenbeten op haar arm van deze nacht. Hopelijk zat er geen malariamug tussen!

Weetje van de dag: de bananen groeien hier dus naar boven! Weeral iets bijgeleerd van de Gambianen.

Morgen namiddag keren we normaal terug naar Sanyang naar de rest van de groep. Daar kunnen we eindelijk terug een douche nemen! Want ja we hebben al 3 dagen niet kunnen douchen.

Veel liefs van ons 2!

Eerste nacht en observatie in Abuko

Onze eerste nacht in het gastgezin goed verlopen. Veel beter dan verwacht. De matras ligt raar want wij liggen alle 2 in een put maar hier zullen we wel aan wennen. De hond hebben we meermaals horen blaffen en daar werden we soms wel wakker van.

Toen we opstonden kregen we een ‘Senfu’ (soort stokbrood) als ontbijt met boter. Ook een thermos heet water stond klaar om thee te maken. We kleden ons aan en vertrokken richting de GamMol school.

Jill heeft level 1 gekozen, dit is de eerste kleuterklas. Lotte koos level 2, dit is de tweede kleuterklas. De kleuters blijven heel de tijd zitten op hun stoeltjes er wordt niet gespeeld in de klas. De leerkracht schrijft dingen op bord en de kleuters kijken naar het bord. Er is geen zithoek of speels onthaal. Alles wordt op een heel kordate, niet speelse en autoritaire manier aangebracht. Ze werken 3 maanden lang rond 1 thema, dit omdat ze willen dat alle inhoud zeker goed begrepen wordt.

Tegen 14u waren we terug in het gastgezin, we waren heel moe want hebben tijdens de observatie veel moeten opschrijven. Jill moest zelfs al een liedje zingen voor de klas, daar stond ze dan ‘OEI moet ik nu gaan zingen?!’ Ze zong een Engelstalig liedje ‘If you’re happy and you know it klap your hands…’

Toen we in onze kamer aankwamen zagen we een pot rijst klaar staan. Fatiama had al eten voor ons klaargemaakt rijst met een bruine saus met vleesblokjes… weer pikant het smaakte wel. We hadden heel veel over en we vroegen waar we de overschot mochten zetten en we kregen het antwoord dat we het vanavond mochten opeten als we daar zin in hadden. Met andere woorden ons middageten en avondeten was het zelfde… pf daar hadden we echt geen zin in! We waren nog een ‘tapalapa’ (stokbrood) gaan halen en smeerde er speculaaspasta van Lotte tussen, dat smaakte!

Fatima is daarnet nog wat komen praten op de kamer, tis echt een lieve vrouw! Ze toont interesse in België en in onze familie.

Sebiet doen we nog een zakje chips open en dan is onze avond geslaagd!

Morgen gaan we voor de 2^e keer observeren. Hopelijk slapen we iets beter zodat we morgen goed kunnen opletten.

Warme groetjes Abie & Oumie

Aapjes en Krokodillen!

Lotte dacht deze nacht dat er iets ging doorzakken waarbij ze luid riep “Oh nee da ga door zakken!” Jill is er wakker van geworden en vroeg “Wat gaat er doorzakken?” antwoordde Lotte: “Oh neje ik was aan het dromen” Jaja we maken nogal wat mee in onze slaap. Misschien van de Malariapillen??

Om 7u liep onze wekker al af, we waren nog zo goed aan het slapen want we slapen steeds beter en beter hier. We horen zelfs de moskee van het dorpje nog maar af en toe lawaai maken. Om 8u stonden we klaar om de bustaxi te nemen naar het ronde punt waar Jean (van GamMol België) ons met zijn jeep zou oppikken. We reden naar het Senegambia gebied. Daar had Jean een afspraak en mochten wij het gebied verkennen! Leuk seg, want het is daar een populair toeristisch gebied. De mama, papa en zus van Jill gaan in dat gebied logeren. 

Jean wist ons te vertellen waar het ‘Bijilo Forest Park Nature Trail’ gelegen was. In dat park zijn vele aapjes te zien. Dus gingen we met z’n 7 op stap naar het park. Onderweg hebben we nog pindanootjes gekocht om de aapjes te kunnen lokken. Enja hoor we hebben vele apen gezien! Jill bewaarde de nootjes in haar handtas en de apen wisten goed wat we bij hadden. We zaten precies midden in de jungle tussen de apen zo mooi om te zien! We hebben zelfs een aap op onze schouders gehad!

Na het apenpark zijn we naar een souvenirmarktje geweest en heeft Jill 3 mooie armbandjes gekocht en Lotte een houten beeldje. De eerste Afrikaanse spulletjes zijn dus gekocht!

Daarna reden we met Jean naar een ontzettend mooi hotel dat hij kende. We genoten daar van een lekker drankje en van het prachtige uitzicht! Dit was een zeer speciale plaats waar we zonder Jean nooit zouden geweest zijn.

We kregen honger en gingen iets eten in Bakau in het restaurant Calypso. We hebben nog eens frietjes gegeten en het smaakte ons echt goed! Dit is gelegen naast het hotel waar de mama en papa van Lotte gaan logeren.

Nadien reden we door naar het krokodillenpark. Het was voor ons de eerste keer dat we zo’n krokodillen zagen. We mochten er zelfs aanraken. Dit was wel eng want we waren bang dat ze gingen bijten! Hhi. Al goed kregen de krokodillen ’s ochtends voldoende eten zodat ze geen honger meer hadden om 2 brave meisjes op te eten!

Na de krokodillen reden we terug naar huis en moesten we meteen onze spullen pakken om naar Abuko te vertrekken. Na een hectische rit op de bustaxi kwamen we aan bij het gastgezin. We zijn er goed ontvangen en iedereen is erg lief voor ons. We slapen samen in 1 groot bed.

Moe gaan we nu slapen om morgen aan onze eerste observatiedag te beginnen.

Liefs Abie & Oumie

Foto's van de dag:

Leuke verrassing vanuit België

Vandaag starten onze dag zeer leuk. Jasmien was jarig en dit hebben we dan ook gevierd. We versierde de living en zetten met kaarsjes een 22 op tafel. Jasmien was zeer blij met haar verrassing. Maar dit was niet de enigste verrassing. Voor ons alle tezamen was er ook nog eentje. Plots klopte er iemand op onze deur. We dachten dat Lamin er al was en we veel te laat waren, maar nee hoor… Jean Burtin (hoofd van GamMol in België) stond aan onze deur. Hij is voor een week in Gambia om het volgende waterproject voor te bereiden en hij wilde ons graag meenemen om te kijken hoe dit in zijn werk gaat. Na het ontbijt vertrokken we dan ook met de jeep naar het dorpje waar het volgende waterproject zou doorgaan. Het ritje in de jeep was niet het meest aangename. Met 9 in 1 jeep is echt wel veel, maar na een hobbelige toch zijn we er dan toch geraakt. In het dorpje zagen we hoe we hoe de mensen het water nog naar boven moesten halen met een emmertje uit een diepe put. Als het project van start gaat zal dit verleden tijd zijn. Na dit bezoek gingen we iets eten aan het strand, lekker gezellig. Mmmm frietjes!! Nadien bezochten we het waterproject van vorig jaar. Leuk om te zien hoe gelukkig de mensen zijn met drinkbaar water.

Op de terugweg naar ons huisje kochten we nog groentjes en fruit want ons avond eten waren smoskes met daarna een frisse fruitsla.

We hebben net onze rugzak al wat klaargemaakt om naar Fatima te vertrekken want morgen (dinsdag avond) vertrekken we na het avondeten richting Abuko.

Ps: het was weer een super warme dag! De zon wordt feller en feller. We zijn die hitte nog steeds niet gewoon. Jill was vandaag slim geweest want ze heeft een tshirt met mouwkes aan gedaan om haar schouders te sparen van de zon ;)

Zonnige groetjes van bijna 2 Afrikaantjes

Lui dagje aan het strand

Vandaag naar het strand geweest. Na een uurtje wandelen kwamen we moe en bezweet aan het strand aan. De zon brandde heel erg en waren blij dat we op ons ligbedje lagen. Jill las in haar boek en Lotte las de flair of maakte kruiswoordraadsels. 

We gingen met 2 even over het strand wandelen en meteen spraken 2 Gambianen ons aan. Ze lieten ons verschillende soorten vis zien, want de visvangst was juist binnen gehaald. Wij hadden soms wel wat schrik van al die vieze beesten, we vroegen eerst altijd of ze echt dood waren. 

Van al dat zonnen en wandelen kregen we honger. We hebben lekkere frietjes met een hamburger gegeten. Het was een leuke zondag!

Ohja Jill is toch wel wat verbrand dus gaat zich de volgende dagen terug beter moeten insmeren. 

Morgen gaan we naar de stad Banjul, daar gaan we naar waterprojecten van GamMol kijken. We zijn benieuwd en hopelijk wordt het weer een leuke dag om nooit te vergeten!

Groetjes!

Stofjes in Brikama

Yes, eindelijk konden we uitslapen. Maar jammer genoeg waren we al om 7.30u kaar wakker. Na het ontbijt begonnen we aan de poets, na een uurtje poetsen zag ons huisje er weer picco bello uit!

We hadden zin om te gaan wandelen dus gingen we nog eens naar onze gekozen school ‘Antonio Christina’ kijken. We loerden door de ramen en we kregen al zin om zelf in het klasje te staan.

Het is toch zo’n 15 mintuten wandelen. Maar dit is goed voor onze conditie dus dat is helemaal geen probleem voor zo’n sportieve meisjes zoals ons.

Na de middag zijn we naar Brikama geweest. Samen met Lize en Tessie namen we voor het eerst alleen de bustaxi. Spannend zeg, maar het is ons gelukt. Het was een plezante rit met ons 4 op de bustaxi.

Toen we aankwamen gingen we natuurlijk meteen naar de stoffen winkels. We wilden niets kopen maar enkel prijzen vergelijken en het stadje verkennen. Nadat we verschillende prijzen in de winkels hadden vergeleken kregen we steeds meer en meer zin om toch zelf een stofje te kopen. En ja hoor Jill ging stevig onderhandelen en ging van 100 dallasi naar 45 dallasi voor 2 meter stof! Dit was onze eerste aankoop, JOEPI. Een super mooi stofje met paars, roos en groen. Daarna sloeg Lotte haar slag en kocht ze voor 80 dalassi 4 meter stof. En we waren echt super gelukkig! Nu moeten we nog een naaier vinden die van onze mooie stoffen een broek of kleedje kan maken.

‘Savonds kwam Tinne (studente van vorig jaar) nog even langs. We gingen samen naar de voetbalmatch van GamMol kijken. Enja ze waren gewonnen met 4-1! Tinne gaf ons nog vele tips en gaf ons goede moed.

We hebben net lekkere pannenkoeken gegeten. (stiekem een beetje te veel zelfs hha).

Nu nog een gezellig avond met allemaal samen want maandag avond trekken we naar Abuko voor een week. En laten we de rest in Sanyang achter.

Hopelijk blijven onze verhalen en avonturen jullie boeien. Aan onze trouwe lezers dank je wel!

Veel liefs Jill & Lotte

Eerste bezoek in Abuko

Dit bericht is getypt op 15/02/2013. (wegens gebrek aan internet konden we het toen niet plaatsen daarom 1 dagje te laat)

Onze wekker ging om 5.30u af want Yushupa kwam ons om 6.30u halen om naar Abuko te gaan. Toen we opstonden merkte we dat de elektriciteit niet werkte. Ons geld was op dus moesten we nieuwe elektriciteit gaan kopen. Op de tast en in het donker maakten we ons klaar om de bustaxi te nemen. Omdat de bustaxi’s pas vertrekken wanneer ze helemaal vol zijn hebben we toch een kwartier moeten wachten voor we konden vertrekken. We zaten met 26 in het kleine busje. Het werd lichter en lichter buiten want toen we in Brikama aankwamen was het al 7.30u. In Brikama moesten we over stappen naar een andere bustaxi, dit verliep nogal hectisch en met veel lawaai. Iedereen roept en schreeuwt tegen elkaar. We zijn dit helemaal niet gewoon dat er zo’n immense drukte heerst op en rond een busje. Toen we dan rond 8u aankwamen in Abuko waren we helemaal onder de indruk van de trip die we maakten.

We bezochten als eerste de GamMol school, die langs de buitenkant erg mooi geschilderd en versierd was. We waren zeer welkom, want overal op de muren stonden onze namen geschreven.

We merkte echter wel op dat de leerkrachten erg streng zijn. Kleuters van 3 jaar zitten op stoeltjes naar het bord te kijken. Af en toe mag er een kleuter iets aan het bord komen aanwijzen. Het is gewoon papegaaien werk. De leerkrachten gebruiken weinig materialen en zijn niet speels met de kleuters. We waren erg aangedaan over wat we zagen. Maar we zagen wel dat de leerkrachten ontzettend hard hun best deden maar het is een ongelofelijk verschil met België.

Na dit bezoek gingen we naar het gastgezin. Het is een groot huis met 5 slaapkamers. Er is een living met een paar zetels. Een keuken was er niet, want er wordt buiten gekookt. Fatima de gastvrouw gaf ons echter een vreemde indruk. We voelden ons er niet echt op ons gemak.

We keerde terug naar Brikama waar we over de markt hebben gelopen. Het was er enorm druk! Wat was dat. Nog nooit zo iets gezien. Allemaal kraampjes, winkeltjes, kruiwagens dicht op elkaar met een massa mensen er rond. We waren blij dat we terug in de bustaxi zaten we dachten daar te ontsnappen aan de drukte. Jammer genoeg was het op de bustaxi nog drukker en oh zo warm!

Pas in ons huisje in Sanyang konden we enige rust vinden. We hadden vandaag ontzettend veel indrukken opgedaan en het was tijd dat we konden bekomen. Dit hebben we dan ook in de namiddag gedaan.

’S Avonds zijn we nog even naar een plaatselijke worstelwedstrijd gaan kijken op het voetbalveld. Jill heeft de groep gratis binnen gekregen wat was dat een meevaller seg!

Ohja bijna vergeten we hebben al 9 appelsienen gekregen van de overbuur jongen. Hhi.

De tijd vliegt snel hier, want er is al een weekje voorbij. We starten vanaf dinsdag 19/02 met de eerste observaties, dan kan ons echte werk hier beginnen.

Groetjes Jill & Lotte

Nog enkele groepsfoto's!

14/02/2013

We lagen gisteren avond nog maar een half uurtje in bed toen plots het alarm van het huisje afging. Alle 7 schrokken we en we wisten niet goed wat te doen. We hoorden iemand in de gang en zagen dat het licht aan was. Lize durfde de deur open te doen, en toen zagen we…. Dat het Omar (van GamMol) was, hij kwam iets brengen voor in zijn bureau. Verder in de gang zat er een reusachtige spin, echt vies! Maar Lotte heeft ze dood gedaan, oef! Nu konden we met een gerust hartje terug gaan slapen.

We slapen nog steeds niet zo goed, er was in de straat een feestje aan de gang we hoorde muziek tot 2u ‘s nachts. Het is ook altijd zo warm hier…

In de voormiddag hebben we een middelbare school bezocht, dit was vooral voor Jasmien en Hanne want zij zouden daar misschien stage kunnen doen. We namen voor de eerste keer een bustaxi, (= een oud versleten ijzeren busje waar je op elkaar gepropt zit) Het viel goed mee.

Toen we terug keerde zijn we nog gestopt bij Amy, zij verkoopt groenten en fruit. We zijn er ondertussen vaste klant en we kennen elkaar nu toch al goed. We kochten 5 pompelmoezen, 2 limoenen en 4 appelsienen voor 40 dallasi, dit is maar 1 euro! En de pompelmoezen zijn echt super lekker!

We hebben van Yusupha nog les gekregen over hoe wij lessen moeten voorbereiden. Wij hebben zelf een weekschema gemaakt om te oefenen,en het was goed.

Na het eten zijn we naar de voetbaltraining van het GamMol team gaan kijken. Want zaterdag is het match en we gaan natuurlijk supporteren!

Morgen gaan we naar Abuko. We zijn benieuwd naar ons gastgezin. Spannend!

Groetjes Abie & Oumie

Schooltjes bezoeken

Isama (Hallo)

Vandaag was het een drukke en zware dag geweest. Om 9u zijn we naar een kleuterschooltje in de buurt gaan kijken. Dit was 20 minuten wandelen. Het was een leuk schooltje en super brave kindjes. De directeur wou zeer graag dat we in zijn school stage komen doen. Hij is er van overtuigd dat wij veel van hun kunnen leren maar dat zij ook veel van ons kunnen leren. De volgende school was een middelbare school waar jongeren leren naaien, batiken en met computers leren werken. Dit doen ze vooral om de jongeren van straat te houden en om ze iets te kunnen leren. Daarna zijn we naar een lagere school gaan kijken, de grootste van Sanyang er zaten meer dan 1000 kindjes.

Uitgeput en moe van het wandelen kwamen we terug aan in het huisje, wat bleek… we zaten zonder elektriciteit. Nergens in het dorp was er elektriciteit beschikbaar.

Buiten op het terras hebben we onze eerste les Mandinka gekregen. Dit is de plaatselijke taal die ze hier spreken. Enkele woordjes: Ja = Haa, Nee = Hani, Bedankt = abarraka… leuk maar ontzettend moeilijk.

Daarna kregen wij nog lessen over hoe wij lessen moeten voorbereiden. Ook maakten we kennis met het onderwijssysteem van Gambia. Het waren vermoeiende lessen omdat het een lange warme dag was geweest.

Morgen gaan we naar een middelbare school kijken.

Vele groetjes Jill & Lotte

Hoi  iedereen,

Vanmorgen kwam Yusupha (GamMol) ons om 9u halen om de schooltjes in de buurt te bezoeken. De eerste 2 schooltjes waren kleuterscholen de laatste school was een lagere school. De kindjes zijn allemaal heel blij om ons te zien. In elke klas zongen ze een liedje of dansten ze voor ons. We kregen er zelfs kippenvel van. Maar na zoooo veel klasjes werden we dit ook wel beu. De tweede school sprak ons al het meeste aan omdat we daar ons sponsorgeld goed gaan kunnen gebruiken. Maar morgen gaan we nog een aantal scholen bezoeken en misschien vinden we daar ook wel een gepaste school.

Na het middageten zijn we op het grote voetbalveld (waar alleen zand is) eventjes gaan zonnen en uit rusten. Er waren enkele kindjes die aandacht van ons vroegen en die enkele werden na een uur honderden kinderen. We werden helemaal omsingelt door de kinderen, de rust was dus snel weg. Na een tijdje zijn we gewoon naar ons huisje gevlucht omdat het veel te druk werd. We aten een stukje fruit en na een half uurtje waren de kindjes weer verdwenen.

Op ons terras hebben we met de plaatselijke (vaste) kindjes wat spelletjes gespeeld, ze hebben zelfs onze haren ingevlochten, ja dat kunnen ze goed J

Sebiet gaan we nog een aflevering Witse kijken en dan bedje in!

Warme en zonnige groetjes

Abie & Oumie

Rustige dag

Dag iedereen,

Als eerste willen we even vertellen dat het internet hier voorlopig heel slecht gaat. Het valt vaak weg en we kunnen er maar 1 voor 1 op. Op facebook lukt het al helemaal niet alleen skype werkt af en toe. We hopen dat het snel beter gaat zodat we wat foto’s kunnen posten.

Vandaag hebben we een rustdagje gekregen. Dat wilde zeggen dat Lamin of Yushupa ons met rust lieten en ons de tijd gaven om ons ding te doen.

Jill, Lize en Tessie zijn naar de winkel gegaan met de taxi. Blijkbaar hebben wij daar veel te veel voor betaald, dus we moeten echt leren om af te bieden!

Lotte, Naomi, Jasmien en Hanne zijn in het huis gebleven om het te poetsen dit was ook nodig. Ook het eerste wasmachine hebben zij opgezet.

Hier waren we de hele voormiddag mee bezig.

Na het middag eten hebben we rustig buiten in het zonnetje gaan zitten. En hebben we nog geprobeerd om op het internet te geraken wat veel tijd en geduld vroeg J

Plots zagen we in de verte een bekent gezicht, dit was Tinne. Een van de studentes van vorig jaar. Zij heeft ons nog wat praktische tips gegeven. Ze heeft ons ook het voetbalveld laten zien.

We hebben kennis gemaakt met de kindjes van de buurt, ze zijn allemaal erg lief en vriendelijk. De eerste Gambiaanse mannen zijn we al tegen gekomen. Maar liefjes je moet geen schrik hebben we houden ze op afstand!! ;) Ze kennen onze echte namen niet, we geven geen telefoon nummers en we zeggen dat we getrouwd zijn. Hhi!

Het avond eten was lekker, kipschnitzel met witte kool en gebakken patatjes. We hebben al gekke plaatselijke dingen geproefd. Het een is al wat lekkerder dan het ander. Na het eten hebben we nog spelletjes gespeeld rummikub en jungle speed. We maken er nog een gezellige film avond van! J

Morgen neemt Yusupha ons mee op verkenning naar de scholen in Sanyang.  Dit zal een drukke dag worden!

Tot de volgende keer!

Groetjes Abie & Oumie

Adres van het huisje

Hoi iedereen

Voor de volgers die graag een brief sturen naar ons huisje kunnen op het volgende adres terecht:


(Gambiaanse naam van Jill of Lotte + GamMol)
PoBox 2988
Serrekunda
The Gambia
West-Africa

Gambiaanse naam van Jill is Abie Ceesay
En van Lotte is Oumie Jammeh.

Groetjes

Jill & Lotte

Onze eerste nacht

Onze eerste nacht:

Met 4 op een rij kropen we in ons bedje. Het was ontzettend warm op onze kamer. Waardoor we echt niet goed hebben geslapen. Het begon al met vervelende vliegen en muggen die rond vlogen in de kamer. Lotte ging op jacht en heeft ze dood gedaan. ’s Nachts hoorde Jill plots een raar geluid, we denken dat dit muizen zijn. Dit is niet zo aangenaam om te weten, hopelijk komen ze we niet tegen. Jill ging naar het toilet en plots ging het licht uit, daar zat ze dan in het donkere helemaal alleen. Bleek dat de elektriciteit was uitgevallen. We hebben verder met lampen de nacht doorgekomen. Jill kreeg een droge keel, drinken hielp niet dus nam ze een keelpastille. Het is nog steeds niet helemaal in orde de keelpijn. Daarna dachten we dat we goed konden slapen maar dan kreeg Lotte een bloedneus, dit zal door de warmte gekomen zijn. De vloer vol bloed en slechts 1 druppel op haar kussen. Daarna hebben we nog goed verder geslapen want de temperatuur was al gedaald en het was aangenaam om te slapen. Om 8.30u ging Jill haar GSM af, de papa heeft ons wakker gebeld J Daarna zijn we op gestaan en konden we aan onze dag beginnen.

Yusupha kwam ons halen en leidde ons rond in het dorp. We maakten kennis met alle hoofden van het dorp. Dit zijn vooral de oudere mannen. Het was niet zo interessant, er werd veel herhaald. Het kwam er op neer dat wij erg welkom zijn in het dorp. Iedereen is blij ons te zien. En ze nemen ons allemaal volledig op in hun familie.

We gingen naar de markt en kochten verse groeten en fruit.

Daarna was het een super leuk moment. We mochten een 7 dagen oude baby in onze armen vast houden. Zo lief en schattig!

Het ziekenhuis dat naast ons huisje staat hebben we ook bezocht. We kregen een rondleiding van een dokter.

In de namiddag zijn we naar het strand gewandeld. We keken er naar uit om de zee te zien en om er in te zwemmen. Na 3 km stappen door de warme, droge, stoffige straten kwamen aan het strand aan. Jammer genoeg was het bewolkt en was er heel veel wind… maar een frisse bries deed ons deugd. Het water was zo koud dat we niet in de zee zijn gegaan. Na 1,5u zonnen keerden we terug naar het dorpje en gingen we eten.

Groetjes Jill & Lotte

Eerste berichtje!!

1) Het afscheid en vertrek:

Om 09.30u zijn we vertrokken richting Zaventem. Om 10.30u stonden we in de inkomhal op elkaar te wachten daarna zijn we met z’n alle onze bagages gaan inchecken. Even een stressmoment met de aantal kilo’s maar alles mocht mee! OEF :D

Nadien zijn we nog rustig iets gaan drinken toen beseften we dat het afscheid nabij was. Enja hoor om 12.20u gingen we de douane door waar er toch wel wat traantjes zijn gevloeid. Lotte had nog problemen met haar barcode en ze moest helemaal terug naar de incheckbalie van Brussels Airlines om een ander ticket te gaan halen. Na even stressen kon Lotte door de douane en verdwenen we uit het zicht van onze uitwuivers. Aan de gate is alles vlot verlopen, we zaten klaar voor vertrek.

2) Onze vlucht:

Wat hebben we gedaan? à gegeten en gedronken! Ja honger en dorst hebben we niet geleden. Want toen we net opgestegen waren kregen we al iets te drinken. Daarna kwamen ze met een warme maaltijd we konden kiezen uit kip of vis met broccoli, met een slaatje, een broodje met brie en rijsttaartje waarbij we ook een frisdrank kregen. Na het eten kregen we koffie of thee met een lekker koekje. Daarna kwamen ze nog eens met plat water langs en het beste van de hele vlucht was het lekkere ijsje!!! Oh wat waren we blij J. Na de tussenlanding in Freetown kregen we een bruine sandwich met kaas en mosterd met een bekertje water.

Tijdens onze vlucht hebben echt wel wat turbulentie gehad, dat was boven Portugal en Marokko dit was wel schrikken maar de piloot had alles goed onder controle.

Voor Jill zat een niet zo aangename man, hij zette zonder boe of ba zijn stoel vanaf de eerste minuut achteruit! En met die lange benen was dat niet zo prettig. Zelfs tijdens het eten bleef zijn stoel naar achter. En zo braaf als we zijn zeiden we er niets van J

3) De aankomst:

Na de landing om 21.45u (België 22.45u) mochten we met de trap uit het vliegtuig en reden we met een busje naar de bagagehal. Daar werden we onmiddellijk goed ontvangen want Lamin stond ons al op te wachten. Wij kregen een VIP behandeling, wij moesten niet aanschuiven in de lange rij maar mochten meteen door de douane heen. Na 20 minuten wachten kwamen onze eerste valiezen van de band. En toen begon het hectische moment…. Wij hadden zoveel valiezen en karretjes dat wij niet al onze bagage door de controleband moesten rollen. Daardoor was het allemaal verwarrend en is Jill haar handbagage achter gebleven doordat iemand die vergeten terug te nemen was. Goed dat Jill zelf zeer alert was en kon ze haar bagage nog gaan halen. Eens in de inkomhal stonden er ontzettend veel Gambiaanen op ons te wachten. Ze wilden allemaal onze bagage helpen dragen, we wisten niet wat ons over kwam! Allemaal goed bedoeld maar dat was wel erg onwennig en zelfs lastig. We zagen 1 truck om al onze valiezen en ons te vervoeren. Natuurlijk zagen we dit niet zitten. De truck zat al helmaal vol met onze 21 valiezen… aiai waar moesten wij nu nog in? Na lang wachten was er oplossing. Ze hadden nog een taxi en een auto geregeld waar we met z’n alle in konden.

23.30u (België 00.30u) waren we aangekomen in het hotel.

4) In het hotel:

We waren ontzettend moe! Maar konden nog niet meteen slapen door de adrenaline die nog in ons lijf zat. Nadat we contact met familie hadden gemaakt zijn we toch maar in ons bed gekropen. Het was een mooie kamer met een heel goed bed. ’S Nachts is Jill wakker geschrokken omdat ze van iets verschoten was, Lotte vroeg of mijn bed was ingezakt… ‘s morgens hebben we gedoucht en zijn we gaan ontbijten. Daarna hadden we om 9u afgesproken met Lamin (van GamMol) die ons naar het huisje zou brengen. 1,5u later dan afgesproken kwam Lamin er aan… Ja dit was de eerste confrontatie met de Afrikaanse tijd. In het hotel hebben we ook ons geld gewisseld en een herlaad kaartje gekocht voor onze Gambiaanse nummer.

5) Het huis:

Op weg naar het huis zagen we Gambia voor het eerst in daglicht. Hier zijn we toch wel van geschrokken, zoveel zand en vuil lang de wegen… We stopten in de supermarkt waar we onze eerste inkopen hebben gedaan. 20 minuten later zagen we het GamMol huis. Jill mocht als eerste de deur opendoen en toen zagen we hoe verschrikkelijk het huis er van binnen uit zag. Vuil, zand, stof, kak, beesten, spinnen, kakkerlakken, vliegen… Door de spinnenwebben heen zijn we aan de grote kuis begonnen. Alles hebben we uit de kasten gehaald en alles hebben we proper gemaakt. Na 4uur intensief poetsen was het huisje proper.

6) Rondleiding:

Voordat we een rondleiding in de straten kregen hadden we een gesprek met het GamMol team. Dit was erg vermoeiend! 1,5 uur hebben we moeten luisteren. Dit was niet altijd eenvoudig om te volgen aangezien het Engels dat ze spraken niet zo goed was. De belangrijkste dingen waren *Veiligheid *Communicatie *Samenwerking. Het gaf ons allemaal wel een heel goed gevoel want de mensen zijn heel bezorgd over ons. Als er iets is kunnen we steeds bij hun terecht. Daarna kwam het moment waar we het langste op gewacht hebben!! ONZE NIEUWE NAAM: …. Spannend. We mochten een papiertje trekken en het resultaat: Lotte heet vanaf nu Oumie, Jill heet vanaf nu Abie. Wel leuk hé! J

Dan maakten we een wandeling door de straten, en maakten we kennis met een aantal inwoners. We kwamen bij kleine winkeltjes waar we brood en frisdrank konden kopen.

We zagen lekker fruit liggen en kochten 8appelsienen en 1papaya. We betaalden hiervoor 45 dalassi (iets meer dan 1 euro). Lamin vertelde ons dat dit veel te veel was, besluit: we moeten afdingenen. We moeten onderhandelen en steeds van de prijs afdoen.

7) Wat nu?

Als groep hebben we besloten dat we met 7 in het huis gaan slapen. Dit gedurende 1 week. Zo kunnen we allemaal even wennen en aanpassen. Jill, Lotte, Tessie en Lize slapen op 1 kamer. Hanne, Jasmien en Naomi slapen op de andere kamer. Best gezellig zo knus bij elkaar. Vanaf maandag starten we met het bezoeken van scholen in de omgeving van het huisje.

Na 1 week gezamenlijke gewenning zal er een groepje naar Abuko (het gastgezin) verhuizen.

Moe gaan we nu stoppen met typen, want het is al een hele brief!

Alles gaat goed met ons, morgen gaan we waarschijnlijk naar het strand.

Vele groetjes

Jill & Lotte

Abie & Oumie

Ps: het internet werkt hier echt niet goed. Hopelijk gaat het binnenkort beter.

Klaar voor vertrek!

Wat is het spannend!

Over 6 uur zitten we in het vliegtuig, en over 16 uur landen we normaal in Banjul.
Ik keek net naar buiten en daar zag ik de sneeuw liggen! Oei Oei Oei, dat we maar goed in Zaventem geraken! Leuk om te weten dat wij straks naar de 37°C gaan! 

Het afscheid van de meeste vrienden en familie is genomen, wat deed dat raar om te zeggen tot over 3 maanden.... 
Nu staat ons alleen het afscheid op de luchthaven te wachten, wat ongetwijfeld een zwaar moment zal worden.
Graag willen we iedereen bedanken die ons geholpen hebben met de voorbereidingen en ons mentaal gesteund hebben ;) 

Veel Liefs Jill & Lotte

Laatste momenten in België

Na enkele maanden intensieve voorbereiding is het dan eindelijk zo ver: 

morgen nemen we het vliegtuig naar Gambia en begint het grote avontuur!

Het inpakken was een moeilijke opgave. 

Het niet overschrijden van het maximum gewicht was niet eenvoudig, maar het is ons toch gelukt. 

Hopelijk kunnen we snel terug iets laten weten vanuit Gambia! 

Groetjes Jill & Lotte 

Jill & Lotte in 'Het Nieuwsblad'

Sommige zullen het al wel gezien of gelezen hebben, op maandag 28/01/2013 verscheen er op de site van Het Nieuwsblad een artikel over ons.
Je kan het terug vinden op de site: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=BLPKE_20130128_001
Of hieronder:  

Jill en Lotte vertoeven drie maanden in Gambia - 28/01/2013

MOL/ZOERSEL - Na een jaar voorbereiden zijn Jill Van Loon (20) en Lotte Grootjans (20) uit Zoersel klaar voor hun grote avontuur. De twee vriendinnen kreeg groen licht om drie maanden lang stage te lopen in het Afrikaanse Gambia. ‘Dit jaar vier ik er zelfs mijn verjaardag’, doet Jill met een glimlach uit de doeken. De reis wordt mogelijk gemaakt door de Molse organisatie GamMol.

Zeven studenten uit Hogeschool Thomas More Kempen (voorheen bekend als K.H.K) vertrekken op 8 februari voor drie maanden naar Gambia. Een Afrikaans land met zo’n twee miljoen inwoners. Bang voor een cultuurshock zijn ze niet, al beseffen ze maar al te goed dat luxe er ter plaatste een onbekende term is. ‘De luxe die wij hier gewoon zijn hebben we daar niet. Het gaat serieus aanpassen worden, maar dat schrikt ons absoluut niet af. Het is erg spannend voor ons, want we weten niet goed wat ons te wachten staat. Eén ding is zeker: we gaan onszelf daar tegenkomen. We zullen elkaar goed moeten steunen’, aldus Jill Van Loon.

Om de reis te sponsoren verkochten de leerlingen balpennen. ‘Al onze zevenhonderd pennen gingen de deur uit en nu kunnen we met een mooi budget aan het werk gaan. Kleuterklassen opfrissen en noodzakelijke materialen verdelen onder de lokale bevolking zijn onze voornaamste bekommernissen. Alles werd mede mogelijk gemaakt door organisatie GamMol. Deze heeft vestigingen in zowel Gambia als Mol en ontfermen zich over projecten die vooral gaan over waterzuivering. Een school in Abuko werd door hen gebouwd. ‘Wie voor een lange tijd naar een ver land vertrekt heeft nood aan paar voorzorgsmaatregelen. GamMol gaf ons voldoende instructies zodat het voor iedereen veilig is’, vertelt Jill.

De groep zal opgesplitst worden in twee delen. Het eerste deel verblijft in een gastgezin in Abuko, terwijl het andere het echte Afrikaanse leven zullen leren kennen. Jill en Lotte zullen verblijven bij een gastgezin waar geen sprake is van stromend water. ‘Al een geluk is er wel elektriciteit. We hebben al vernomen dat gastvrouw Fatoumata staat te popelen om ons te vangen. Ze gaat dus ongetwijfeld goed voor ons zorgen’.

Wie Jill en Lotte op de voet wil volgen, kan altijd terecht op hun blog die ze tijdens de stage op regelmatige basis zullen aanvullen. 

Pieter Kesselaers



Met dank aan Pieter Kesselaers voor het schrijven van het artikel! :)